Jak to jest, że rodzi się w człowieku jakaś potrzeba, jakiś pomysł, chęć zrobienia czegoś, która dojrzewając przybiera konkretny projekt. Czasem jest to długotrwały proces, innym razem motywacja i dogodne warunki sprzyjają, że dzieje się to dość szybko. U mnie pragnienie wyruszenia na szlak narastało powoli etapami: obejrzałam film, jeden drugi, prz czytam jakąś książkę, tekst spotkałam osoby które były uczestnikami tej drogi. Wszystkie te wydarzenia zrodziły we mnie ciekawość związana z niepokojem, obawami czy byłoby mnie stać czy umiałabym pokonać strach przed nieznanym, pozbyć się kontroli, pokonać fizyczne trudności.Az wreszcie zamknąć za sobą drzwi i wyjść w nieznane..
Według historii Święty Jakub apostoł Jezusa Chrystusa, po jego śmierci, zmartwychwstaniu i wniebowstąpieniu, został przydzielony na misje do Hiszpanii.
Misja ta okazała się trudna i nie przyniosła oczekiwanych owoców. Po Jej zakończeniu Jakub wrócił do Jerozolimy, gdzie został aresztowany przez Heroda Agryppę, oraz ścięty w 44 roku.
Jego uczniowie, Atanazy i Teodor, przywieźli jego ciało z powrotem do Hiszpanii, aby go pochować. Przez długi czas prochy jego były ukryte podczas okupacji muzułmańskiej, zostały ponownie odkryte około 820 roku.
Nowa sytuacja pozwoliła pielgrzymom z całej Europy przyjeżdżać i modlić się przy grobie świętego. Jednym z pierwszych, który poprowadził kroki pielgrzymów do grobu św. Jakuba, był w 951 r. Godescalc, biskup Le Puy.
Od tego czasu pielgrzymi się pomnażają z roku na rok.
Istnieją we Francji 4 główne trasy ,składające się na drogę Świętego Jakuba. Są nimi:
Via Podiensis- historycznie najstarszy najstarszy szlak ( 951r), jeden z najbardziej uczęszczany . Rozpoczyna Się w Le Puy-en-Velay i prowadzi przez prestiżowe sanktuaria: Conques, Rocamadour, Moissac, Ronceval.
Via Turonensis -dawniej najbardziej ruchliwy, bo pielgrzymi z Europy spotykali się przed relikwiami Sainte-Chapelle w Paryżu aby go rozpocząć.
via Lemovicensis(Droga Vezelay) – bardzo popularna w przeszłości, początek bierze w Vézelay, samo w sobie główne miejsce pielgrzymek.
via Tolosana zaczyna się w Arles, nazywana również Drogą prowansalską – bardzo popularna w przeszłości prowadzi przez kilka wspaniałych sanktuariów, takich jak Saint Trophime d’Arles, Saint Gilles, Saint Guilhem le Désert, Saint Sernin de Toulouse.
Każdy z tych szlaków kończy się przy granicy z Hiszpanią gdzie pielgrzymi muszą wybrać pozostała drogę.
W Hiszpanii pierwszą historyczną ścieżką byłaby Camino Primitivo (Ścieżka Pierwotna) rozpoczynająca się w Oviedo.
Najbardziej popularną trasą od średniowiecza jest Camino Francés (Droga Francuska), którą co roku prawie dwie trzecie pielgrzymów pokonuje w całości lub w części.
Drugą równie popularną jest przepiękna w swym krajobrazie Camino del norte, można rozpocząć ja w Saint Jean de Luz.
Ostatecznym celem wędrówki jest dotarcie do katedry w Santiago de Compostela w jednym lub kilku etapach.
Powody wyruszenia szlakiem Św Jakuba są różne, dlatego też można mówić że każdy ma swoja drogę. Jedni idą by oddać się refleksji nad własnym życiem, nad jego sensem inni by znaleźć czas dla siebie,by się odszukać lub zastanowić, przed podjęciem ważnej decyzji, dla innych jeszcze jest to wyzwanie sportowe lub ma aspekt kulturowy. Często jednak podjęcie tego trudu wiąże się z kilkoma powodami na raz. Czasem również wydaje się nam że to droga nas woła.
